Η ιστορία παίζει περίεργα παιχνίδια κάποιες φορές. Δεν είναι σύνηθες πολιτικός που καταδικάζεται όχι μόνον στις κάλπες, αλλά και στη συνείδηση της παγκόσμιας κοινής γνώμης, ως ο άνθρωπος που προέτρεψε σε ένα οιονεί πραξικόπημα, σε μια από τις πιο σύγχρονες κοινοβουλευτικές δημοκρατίες του κόσμου και την ίδια ώρα παραμένει υπόδικος για σωρεία ποινικών αδικημάτων να έχει ιδιαίτερα αυξημένες πιθανότητες για μια δυναμική επιστροφή στη θέση του προέδρου των ΗΠΑ.
Πλανητάρχης ξανά; Ο πολιτικός χρόνος, πράγματι, δε σχετίζεται με τον ημερολογιακό. Παραμένει ιδιαίτερα πυκνός και άδηλος με αποτέλεσμα τα πάντα να μπορούν να συμβούν μέχρι τις αμερικανικές εκλογές. Ωστόσο, η πρόσφατη απόπειρα δολοφονίας του Τραμπ σε συνδυασμό με την ασθμαίνουσα πολιτική εικόνα του νυν προέδρου των ΗΠΑ, δίνει ένα σημαντικό προβάδισμα στον πρώτο.
Το ερώτημα είναι τι σηματοδοτεί μία πιθανή εκλογή Τραμπ για την Ελλάδα και την Ευρώπη; Η τελευταία είναι πρόθυμη να συνεχίζει να στηρίζει την Ουκρανία στο ρωσοουκρανικό πόλεμο, ακόμη και εάν αποσυρθούν οι ΗΠΑ; Το ΝΑΤΟ μπορεί να συνεχίσει να παραμένει μια αξιόμαχη συμμαχία εάν ο Τραμπ υποβαθμίσει -πρωτίστως οικονομικά- την αμερικανική συμμετοχή; Στον τομέα των πληροφοριών και των μυστικών υπηρεσιών μπορεί η Ευρώπη να σταθεί μόνη της; Πρόσφατα, σύμφωνα με δημοσιεύματα, απετράπη η δολοφονία του διευθύνοντος συμβούλου της γερμανικής οπλοβιομηχανίας Rheinmetall. Η δολοφονία απετράπη χάρη στις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες -και όχι τις γερμανικές- που εγκαίρως αποκάλυψαν σχέδιο της Ρωσίας.
Το ίδιο ερώτημα τίθεται και για τη χώρα μας. Είμαστε έτοιμοι για ένα ενδεχόμενο επανεκλογής Τραμπ; Και πόσο ωφέλιμο είναι να δείχνουμε δημόσια την προτίμησή μας ή την αντιπάθειά μας (όπως υπονόησε πρόσφατα στη συνάντηση του Νταβός ο Έλληνας πρωθυπουργός;) Έχουμε βρει τους κατάλληλους διαύλους επικοινωνίας για την επόμενη ημέρα, ασχέτως του ποιος θα κερδίσει τις εκλογές; Η περίοδος Μπάιντεν ήταν εξαιρετικά θετική για την Ελληνική διπλωματία. Το ίδιο πρέπει να διασφαλιστεί και για το μέλλον ανεξαρτήτως του ποιος θα κάθεται στην καρέκλα του πλανητάρχη. Για να γίνει τούτο απαιτείται η πλήρης αξιοποίηση του Ελληνοαμερικανικού παράγοντα, αλλά και ο έγκαιρος δημόσιος έλεγχος των ατόμων που θα βρεθούν δίπλα στον επόμενο πλανητάρχη. Μην λησμονούμε ότι στο παρελθόν βρέθηκαν στα κέντρα λήψης αποφάσεων πρόσωπα που αντιστρατεύονταν πλήρως τα ελληνικά συμφέροντα. Στο πλαίσιο αυτό, για παράδειγμα, δεν αποτέλεσε έκπληξη το γεγονός ότι o στρατηγός Μάικλ Φλιν, ο οποίος είχε οριστεί από τον Τραμπ σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας το 2017, για μόλις 22 μέρες, εξαναγκάσθηκε σε παραίτηση -διότι μεταξύ άλλων- αποκαλύφθηκε ότι ήταν και επί πληρωμή σύμβουλος της τουρκικής κυβέρνησης.
Η πιθανή επανεκλογή Τραμπ, δυστυχώς, εγκυμονεί κινδύνους τόσο για τη χώρα μας όσο και για την Ευρώπη. Σε όλα τα επίπεδα. Είτε υπάρξει εμπορικός πόλεμος με την Κίνα είτε εγκαταλειφθεί η Ευρώπη και το ΝΑΤΟ, η Ελλάδα πρέπει να έχει συγκροτημένες εναλλακτικές λύσεις και να έχει ετοιμάσει έκτακτα σχέδια προσαρμογής στο νέο περιβάλλον. Άραγε, έχουμε κάνει κάτι προς αυτήν την κατεύθυνση;
*Δημοσιεύθηκε στη “ΜτΚ” στις 21.07.2024