Συντάκτης: admin

Εάν άκουγε κανείς τους τηλετελάδιδες του τρόμου θα ένιωθε ότι η χώρα βρίσκεται σε πολιορκία. Συνωμοσία των οχτρών μας, στα βόρεια σύνορά μας επιβουλεύεται την κυριαρχία της χώρας. Οι Αλβανοί μας «προκαλούν», οι Σκοπιανοί θυμήθηκαν τα ιμπεριαλιστικά φληναφήματά τους, οι Τούρκοι ζητούν να αιτηθούμε της αδείας τους για να προστατέψουμε τις φώκιες του Αιγαίου. Ένα νέο Μπαλκανιζατέρ με σπασμένο ιστορικό μοτέρ απειλεί την επίπλαστη ευμάρειά μας; Ή μήπως το σύνηθες συλλογικό αυτομαστίγωμα οδηγεί σε μία ηττοπαθή ρητορική; Και πόσο όλα τα ανωτέρω επηρεάζονται από τις επικείμενες εκλογές; Στο μπλέντερ της ιστορίας πολτοποιήθηκαν ουκ ολίγες φορές εκλογικές καταστροφές και θρίαμβοι. Αν κάνουμε μια νηφάλια συλλογική ενδοσκόπηση θα συμφωνήσουμε. Δεν είμαστε ο… Περισσότερα

Συνέχεια ανάγνωσης

Τα πράγματα είναι απλά. Οι αριθμοί -όχι βέβαια πάντα- καταδεικνύουν ένα πρόβλημα. Για να διατηρηθεί αριθμητικά ο πληθυσμός μίας χώρας θα πρέπει να αντιστοιχούν σε κάθε γυναίκα παραγωγικής ηλικίας 2,1 παιδιά (δείκτης γονιμότητας). Στην Ελλάδα, ο δείκτης γονιμότητας βρίσκεται σε 1,32 παιδιά ανά γυναίκα και βαίνει μειούμενος. Περιμένω με πραγματικό ενδιαφέρον τη δημοσίευση του Εθνικού Σχεδίου για το Δημογραφικό από το υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας. Δεν παραγνωρίζω, όμως, ότι το συγκεκριμένο υπουργείο είναι θεματικό. Αντιθέτως, οι πολιτικές για το Δημογραφικό πρέπει να είναι οριζόντιες, δηλαδή άπτονται αρμοδιοτήτων και πρωτοβουλιών περισσότερων υπουργείων (ιδίως του Οικονομικών, Υγείας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Παιδείας). Οι αριθμοί δεν καταδεικνύουν πάντα τις αιτίες. Αποδεικνύουν, όμως,… Περισσότερα

Συνέχεια ανάγνωσης

Συνήθως δε συμφωνώ (τουλάχιστον στο σύνολο) με τις ανακοινώσεις της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων. Όχι στο πλαίσιο ενός ιδιότυπου συντεχνιασμού που θέλει δικηγόρους και δικαστές (βλακωδώς) να αντιδικούν για το αυτονόητο, αλλά γιατί δε συμφωνώ να βλέπουμε το δένδρο (μόνον το δικαστικό λειτούργημα) και όχι το δάσος (τον θεσμό και τους λοιπούς συλλειτουργούς της Δικαιοσύνης) όταν εκφράζουμε θέση στο δημόσιο διάλογο. Στην περίπτωση, όμως, που αφορά την απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών για το Μάτι προσυπογράφω λέξη προς λέξη. Τι λέει η ανακοίνωση, λοιπόν, της Ένωσης; Ότι «εκφράζει την έντονη ανησυχία της για τα λαϊκά δικαστήρια, που έχουν στηθεί στη χώρα εδώ και καιρό, υπό την ανοχή της πολιτείας και… Περισσότερα

Συνέχεια ανάγνωσης

Η κατάρρευση του κτιρίου στο πασαλιμάνι του Πειραιά που είχε ως αποτέλεσμα να βρει αδόκητο θάνατο ένας αστυνομικός που υπηρετούσε ως ειδικός φρουρός της ομάδας ΔΙΑΣ και φέρεται να εργαζόταν παράλληλα σε οικοδομικές εργασίες, εκτελώντας χρέη οδηγού, ανέδειξε δύο σημαντικά ζητήματα. Το πρώτο είναι η τήρηση των μέτρων ασφαλείας ιδίως στον κατασκευαστικό τομέα. Το δεύτερο -που θα μας απασχολήσει στη σημερινή μας παρέμβαση- είναι η παράλληλη εργασία δημοσίων υπαλλήλων. Καταρχάς να ξεκαθαρίσουμε ότι η παράλληλη εργασία δεν είναι a priori παράνομη. Σύμφωνα με το αρ. 19 παρ. 1 του ΠΔ 31/2001, μετά από άδεια του Αρχηγού της Ελληνικής Αστυνομίας, ο αστυνομικός μπορεί να ασκεί ιδιωτικό έργο ή εργασία με αμοιβή,… Περισσότερα

Συνέχεια ανάγνωσης

Ας δούμε πρώτα τα δεδομένα (όπως περιγράφονται από το υπουργείο Δικαιοσύνης στην αιτιολογική έκθεση «ανάλυση συνεπειών ρύθμισης») του υπό δημόσια διαβούλευση νομοσχεδίου. Η Ελλάδα κατατάσσεται στην εκατοστή τεσσαρακοστή έκτη (146η) θέση διεθνώς στην ταχύτητα απονομής δικαιοσύνης. Συγκεκριμένα, σήμερα, απαιτούνται περίπου χίλιες τετρακόσιες (1.400) ημέρες για να εκδοθεί τελεσίδικη απόφαση, ενώ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κατά μέσο όρο, λιγότερες από πεντακόσιες (500) ημέρες Στα ειρηνοδικεία υπηρετούν σήμερα εννιακόσιοι δεκαέξι (916) ειρηνοδίκες, οι οποίοι, παρότι αποτελούν σχεδόν το ήμισυ των δικαστών του πρώτου βαθμού, και συγκεκριμένα το σαράντα τέσσερα τοις εκατό (44%) αυτών, δικάζουν μόνο το είκοσι τοις εκατό (20%) της δικαστικής ύλης των αστικών υποθέσεων πρώτου βαθμού στο σύνολο της επικράτειας. Το… Περισσότερα

Συνέχεια ανάγνωσης

Καταρχάς, ας ξεκινήσουμε από το περιλάλητο ερώτημα της εποχής. Τι εννοούμε με τον όρο γυναικοκτονία; Υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο αδίκημα που δεν αποτυπώνεται στην ποινική μας νομοθεσία; Πρέπει να υπάρξει αναμόρφωση της τελευταίας; Μήπως ο όρος εκτός από την αμιγώς νομική του διάσταση έχει και κοινωνική που πρέπει να μας απασχολήσει ειδικότερα; Ο όρος, πράγματι, δεν χρησιμοποιείται μόνον στην Ελλάδα. Μάλιστα, δεν είναι ιδιαίτερα καινούριος. Ο όρος χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στην Αγγλία το 1801 για να υποδηλώσει «τη δολοφονία μιας γυναίκας» (femicide). Το 1848 ο όρος δημοσιεύτηκε στο λεξικό νομικών όρων του Wharton’s. Στη νεότερη εποχή, ο όρος χρησιμοποιήθηκε από τη φεμινίστρια Diana Russell το 1976 στο «Διεθνές «Δικαστήριο» για… Περισσότερα

Συνέχεια ανάγνωσης

Ο αστικός μύθος έχει κάπως έτσι: γίνονται εκλογές σε μία χώρα που προσομοιάζει με την Ελλάδα και ο νέος πρωθυπουργός -με τη ζέση που διακρίνει πάντα τους νεόκοπους- σπεύδει να παραλάβει από τον απερχόμενο. Ο τελευταίος νιώθει την ανάγκη να συμβουλεύσει το νέο πρωθυπουργό: «όταν ανέλαβα εγώ τα ηνία της χώρας ο προκάτοχός μου, μού άφησε τρεις επιστολές με την ευγενική παρότρυνση να ανοίγω κάθε μία μόλις έχω ένα σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα. Όταν κινδυνεύει η κυβερνητική συνοχή. Το ίδιο έπραξα και εγώ για εσένα. Θα τις ανοίγεις μόνον όταν αντιμετωπίζεις σοβαρό πρόβλημα και να είναι σίγουρος ότι θα το ξεπερνάς». Ο νέος πρωθυπουργός -με την οίηση που διακρίνει τους νικητές… Περισσότερα

Συνέχεια ανάγνωσης

Πολλές είναι οι φορές που ένα γεγονός συνταράσσει το πανελλήνιο. Ελάχιστες, όμως, που ο ατομικός πόνος μετατρέπεται σε «συλλογικό». Η απόγνωση και η θλίψη μετατρέπεται σε κοινό αίσθημα. Στη θλιβερή πρώτη επέτειο της τραγωδίας των Τεμπών, πολλοί βιώσαμε αυτό το αίσθημα. Η νεανική ηλικία των θυμάτων, ο τρόπος θανάτου τους, η παταγώδης αποτυχία του κράτους να οργανώσει ασφαλείς σιδηροδρομικές μεταφορές, η υπερχειλίζουσα λαμογιά που αναδύθηκε μέσα από τις καμένες λαμαρίνες των τρένων που θύμισαν αμαρτωλές συμβάσεις, η έλλειψη ατομικής ευθύνης και ενσυναίσθησης ανθρώπων στους οποίους ανατέθηκε κομβικός ρόλος (υπηρεσιακός, επιχειρησιακός, πολιτικός ή άλλος), η προσπάθεια μετάθεσης ευθυνών και η συλλογική αποτυχία ενός ανερμάτιστου πολιτικού συστήματος συνάρθρωσαν ένα παλλαϊκό αίτημα που… Περισσότερα

Συνέχεια ανάγνωσης

Tο δικαίωμα στην υγεία εμφανίζεται ως ένα κλασικό ατομικό δικαίωμα αρνητικού περιεχομένου, δηλαδή ως δικαίωμα ελευθερίας, και συγχρόνως ως ένα κοινωνικό δικαίωμα, που αντιστοιχεί σε θετική υποχρέωση του κράτους για την παροχή υπηρεσιών υγείας στο σύνολο των πολιτών. Η υγεία ως ατομικό δικαίωμα κατοχυρώνεται στο άρθρο 5 παρ.5 Συντ., το οποίο προστατεύει την ατομική υγεία από προσβολές τρίτων και εγγυάται την ελευθερία αυτοπροσδιορισμού του ατόμου σε θέματα που αφορούν την προσωπική του υγεία. Ως κοινωνικό δικαίωμα, η υγεία κατοχυρώνεται στο άρθρο 21 παρ.3 Συντ., το οποίο από μόνο του δεν θα ήταν ιδιαίτερα νομικά σημαντικό (« Το κράτος μεριμνά για την υγεία των πολιτών»), αν δεν υπήρχε το Εθνικό Σύστημα… Περισσότερα

Συνέχεια ανάγνωσης

Στις κρύες νύχτες του χειμώνα το πολιτικό θερμόμετρο, πανευρωπαϊκά, ανεβαίνει. Αγρότες από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία, Βέλγιο, Γερμανία, Ισπανία, Ολλανδία, Ρουμανία, Πολωνία) έχουν ξεσηκωθεί καταγγέλλοντας, μεταξύ άλλων, «την ασυνέπεια των ευρωπαϊκών πολιτικών», τη συσσώρευση περίπλοκων περιβαλλοντικών κανόνων, τον αθέμιτο ανταγωνισμό από το εξωτερικό και τα χαμηλά εισοδήματά τους. Τη συνήθη ησυχία της ευρωπαϊκής γειτονιάς της «Πλατείας Λουξεμβούργου» -όπου στεγάζονται οι υπηρεσίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου- διέκοψε επιτακτικά ο θόρυβος από την εισβολή περισσότερων από 1.000 τρακτέρ ευρωπαίων αγροτών. Στον ίδιο τόνο, συγκεντρώνονται στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο της Agrotica, οι Έλληνες αγρότες. Συνυπογράφουν τα ανωτέρω αιτήματα, αλλά έχουν και τα δικά τους. Η ελληνική γεωργία απασχολεί σήμερα 528.000 αγρότες, δηλαδή το 12%… Περισσότερα

Συνέχεια ανάγνωσης